ایرینا کیسلوا
یاد بگیرید یاد بگیرید زندگی کنید
 |  |  |  |
|---|---|---|---|
 |
سینماتوگرافی تقریباً یک سال پس از ساخت اولین فیلم برادران لومیر (1985) در ژاپن شروع به ظهور کرد: ابتدا یک کینسکوپ به ژاپن آورده شد و سپس اولین فیلم نمایش داده شد. و قبلاً در سال 1899 اولین فیلم های بصری و بلند ساخته شد ، اجراهای تئاتر کابوکی روی فیلم ضبط شد. در سال 1900، وقایع قیام Yihetuan (1899-1901) در چین فیلمبرداری شد که آغاز سینمای مستند بود. به زودی اولین سینمای ثابت در سال 1903 در توکیو ظاهر شد و 5 سال بعد اولین استودیوی فیلمسازی ساخته شد.
سینمای داستانی در ژاپن در دو جهت توسعه یافت: "gendaigeki" - فیلم هایی درباره حال (مرکز تولید در توکیو) و "jidaigeki" - فیلم هایی که بر اساس مواد تاریخ و فولکلور ساخته شده اند. سنت های تئاتر به شدت بر شکل گیری سینمای ژاپن تأثیر گذاشت: بازیگران به شیوه ای تئاتری بازی می کردند، نقش های زن توسط مردان بازی می شد، نوارها از یک نقطه فیلمبرداری می شدند.
در دهه 50. سینمای ژاپن از نظر اکران فیلم در سطح اول جهان قرار گرفت (1958 - 504 فیلم).
در اوایل دهه 60. اولین نشانه های بحران در سینمای ژاپن ظاهر شد. دلیل اصلی آن توسعه تلویزیون است که پخش منظم آن در سال 1953 آغاز شد. نه صفحه عریض که برای اولین بار در سال 1957 نصب شد و نه نوارهای عریض که از سال 1961 نمایش داده شد کمکی نکرد. تولید فیلم به شدت کاهش یافت، بسیاری از سینماها تعطیل شدند. ، و سهم فیلم های خارجی در گیشه افزایش یافت._cc781905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_فیلم های هیولاهای محبوب دهه 50 و 60 جای خود را به فیلم های «هراس» و «فاجعه» دادند.
فیلم های انیمیشنی که در دهه 20 به وجود آمدند، به لطف فیلم هایی به سبک W. Disney که از سال 1958 توسط شرکت Toei منتشر شد، محبوبیت زیادی در سراسر جهان به دست آوردند.
در دهه 90 تعداد زیادی فیلم علمی عامه پسند در حال ساخت هستند ، فیلم های مستند و انیمیشن در حال توسعه هستند. از برجسته ترین کارگردانان می توان به تاکشی کیتانو، یوجی ماتسوکا، ریو موراکامی اشاره کرد. کارتون های بسیار جالب، جادویی و تکرار نشدنی توسط هایائو میازاکی ساخته شده است.
امروزه بیشتر در مورد سینما در ژاپن می شنویم، نه به عنوان اولین فیلم های جدید، بلکه بیشتر به عنوان کارتون های جدید، منتشر شده یا ظاهر شده در اینترنت، کارتون هایی که به سبک انیمه ساخته شده اند . این ژانر از ساخت فیلم های انیمیشن تمام نسل جوان را به خارق العاده بودن خود آلوده کرده است.
FASHION JAPAN
از دیدگاه یک اروپایی در زمینه پوشاک، ژاپنی ها به ندرت می توانند سلیقه و حس بی عیب و نقص خود را به رخ بکشند.
معمولاً تقریباً همه دانش‌آموزان ژاپنی لباس فرم می‌پوشند، مخصوصاً برای مؤسسات آموزشی معتبر. در پایه های پایین دامن دختران بلندتر و در پایه های بالاتر کوتاه است. اکثر جوانان خارج از موسسات آموزشی هنوز هم لباس های فرم مدرسه را ترجیح نمی دهند، بلکه مد جوانان را ترجیح می دهند.
جزئیات اصلی تصویر یک زن مدرن ژاپنی عبارتند از: کمان، پلنگ، کفش پاشنه بلند، دامن های کوتاه چند لایه، کلاه های بافتنی بزرگ با پوم پوم. علاوه بر این، معمول است آویزان کردن اسباب بازی های سنگین به تلفن ، روشن و بلند کردن موها، بلند کردن مژه ها، رویای چشمان درشت. پرطرفدارترین آیتم های بعدی، طرح های پلنگی هستند. به نظر می رسد چکمه های بالای زانو با پاشنه یا کفش های رکابی محبوب ترین کفش در ژاپن باشند . آنها معمولا با دامن های کوتاه چند لایه پوشیده می شوند. کلاه های بافتنی با پوم پوم از احترام خاصی برخوردار هستند. فرقی نمی کند بیرون 10-15 درجه باشد.
کارمندان دفتر کار بسیار سخت تری دارند. در یک شرکت سنتی ژاپنی، بدون توجه به آب و هوا، همیشه کت و شلوار مشکی می پوشند، حتی اگر بیرون 40+ باشد. ژاپنی‌ها هم گرما و هم سرما را با آرامش تحمل می‌کنند، زیرا در دوران کودکی مدرسه بسیار سختی را از سخت‌کردن بدن می‌گذرانند.
در برخی از شرکت ها، زنان مجاز به پوشیدن کت و شلوارهای مناسب نیستند - آنها باید کاملا صاف باشند. دامن باید زانوها را بپوشاند. اکسسوری های زنانه هم ممنوع است.کلیه مژه مصنوعی. اما در محل کار، یک زن باید تا حد امکان برای مردان جذابیت کمتری داشته باشد. در برخی شرکت ها، زنان باید فقط موهای کوتاهی بپوشند که گوش آنها را نپوشاند. رنگ مو باید مشکی باشد. آقایان به جز موهای بلند نمی توانند ریش و سبیل بزنند.
و با این حال، گاهی اوقات در خیابان ها می توانید ژاپنی هایی با لباس بسیار "اسرافی" ببینید. مد عجیب...
برای مشاهده تمام عکس ها در حالت اسلاید، روی هر عکسی دوبار کلیک کنید!
 |  |  |  |  |  |
|---|---|---|---|---|---|
 |  |  |  |  |  |
 |  |  |  |  |  |
 |  |  |  |  |  |
 |  |  |  |
فیلم در مورد کشور
ژاپن
موسیقی ژاپن
موسیقی سنتی ژاپنی به معنای امروزی کلمه، مانند بسیاری از اشکال فرهنگی دیگر، تحت تأثیر چین، هند، ایالات شبه جزیره کره و کشورهای جنوب شرقی آسیا شکل گرفت.
موسیقی ژاپنی نزدیک به صداهای طبیعت است و اغلب نفس باد، صدای باران، جریان رودخانه را منتقل می کند. ماهیت آن ، مانند تمام فرهنگ ژاپنی، می تواند از طریق مفهوم "احترام"، "پاکی" و "سکوت" یا "سادگی" بیان شود.
موسیقی ژاپنی با ترکیب ژانرهای مختلف در یک اثر مشخص می شود، اگرچه فقط آثار دستگاهی وجود دارد. بارزترین نمونه تئاتر نوه است که ترکیبی از رقص، آواز و اجرای ساز است.
اکثر طبقه بندی های موسیقی سنتی ژاپن، ژانرهای زیر را متمایز می کند:
موسیقی مذهبی - موسیقی بودایی، موسیقی شینتو
موسیقی تئاتر - Noh، Kabuki، Bunraku
گاگاکو - bungaku، kangen، utaimono
آهنگ با همراهی آلات موسیقی - بیوا، کوتو، شامیسن، شاکوهاچی
آهنگ های عامیانه - کار، جشن، جشن، کودکان
صبح نو
بسیار فراتر از ابر عصرگاهی
شاهین به تنهایی اوج می گیرد.
فریاد غمگینش را می شنوم.
در باد خاموش تنها پرواز می کند.
آسمان را با بال می شکند.
و هیچ وقت استراحتی برای او وجود ندارد ...
هیچ کس نمی داند در قلب من چه می گذرد
در دل مثل این شاهین.
هیچ کس نمی داند در قلب من چه می گذرد.
شاهین تنها در آسمان...
من در امتداد جاده صحرایی قدم می زنم
و دوستی کنارم راه می رود.
من و تو همیشه تنهایم
در علفزار، سیکاداها در جایی جیک می زنند.
به هم نگاه می کنیم و چیزی
نمی توانم یک کلمه بگویم.
هیچ کس نمی داند در قلب من چه می گذرد.
من در این دنیا تنها هستم.
هیچ کس نمی داند در قلب من چه می گذرد
تنهایی غم انگیز است...